پرنيان و پويان فرشته هاي ما

واقعا" كه مادر بودن سواي اون اضطرابها و سختي هايي كه داره قشنگ ترين حس دنياس, خيلي حس خوبيه وقتي نه ماه موجودي رو توي بطن نگه داري و چه انتظار قشنگيه انتظار به دنيا اومدنش. چه لحظه ي قشنگ و بي ماننديه وقتي نه ماه انتظار تموم ميشه و براي اولين بار كوچولوت و بغل ميكني و دستاي كوچيكشو تو دستت ميگيري. از اون موقع هست كه تو چشم مادر هيچ چيز زيباتر از بچه اش نيست. چقدر حس خوبيه كه لحظه لحظه ي بزرگ شدنش رو مي بيني, وقتي اولين لبخندش و مي بيني, وقتي اولين غلتيدنشو ميزنه , وقتي اولين دندونش در مياد , وقتي شروع ميكنه به چهار دست و پا رفتن, وقتي اولين قدمش رو برميداره و وقتي براي اولين بار با اون صداي قشنگش صدات ميكنه همه ميشه جزو شيرين ترين لحظات...